τραύσανον

Α

(κατά τον Ησύχ.) «ξηρὸν πᾱν ἢ φρύγανον».

[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. τής λ. τραύξανον, με εναλλαγή τού -ξ- και -σ- (πρβλ. ξύλον < σύλον, ξύν < σύν, βλ. και λ. συν)].